DTS05-28/07/2009

สิ่งที่ได้จากการเรียน

ได้รู้ถึงการทำงานของลิงค์ลิสต์ (Linked List) เป็นการเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องของอิลิเมนต์มีพอยเตอร์เป็นตัวเชื่อมแต่ละอิลิเมนท์จะมี 2 ส่วน คือData เก็บข้อมูลของอิลิเมนท์ จะเป็นข้อมูลเดี่ยวหรือเรคคอร์ดก็ได้และ Link Field จะก็บตำแหน่งของโนดถัดไป โนดสุดท้ายจะเก็บค่า นัน(null) ถ้าไม่ลูกศรชี้คือสิ้นสุด
ถ้าลิสต์ไม่มีข้อมูลในโหนดแรกของลิสต์จะเป็นนัน
รู้ถึงการทำงานของโครงสร้างข้อมูลแบบลิงค์ลิสต์จะแบ่งเป็น 2 ส่วน
1. Head Structure 2. Data Node Structure
กระบวนงานและฟังก์ชั่นที่ใช้ดำเนินงานพื้นฐาน
1. กระบวนงาน Create List สร้างลิสต์ว่าง
2.กระบวนงาน Insert Nodeเพิ่มข้อมูลลงไปในลิสต์
3. กระบวนงาน Delete Nodeลบสมาชิกในลิสต์
4. กระบวนงาน Search listค้นหาข้อมูลในลิสต์
5. กระบวนงาน Traverseท่องไปในลิสต์เพื่อเข้าถึงและประมวลผลข้อมูลนำเข้าลิสต์
6. กระบวนงาน Retrieve Nodeหาตำแหน่งข้อมูลจากลิสต์
7. ฟังก์ชั่น EmptyListทดสอบว่าลิสต์ว่าง
8. ฟังก์ชั่น FullListทดสอบว่าลิสต์เต็มหรือไม่
9. ฟังก์ชั่น list countนับจำนวนข้อมูลที่อยู่ในลิสต์
10. กระบวนงาน destroy listทำลายลิสต์


สิ่งที่ยังไม่เข้าใจ
การเขียนแบบ อัลกอริทึ่ม ที่ซับซ้อนค่ะ ยังดูไม่ค่อยออก และการทำงานของกระบวนการหรือฟังก์ชั่นต่างๆ
บางตัวยัง งง อยู่ค่ะ ยังไงก็จะตั้งใจเรียนให้เข้าใจมากขึ้นค่ะ

DTS04-15/07/2009

สรุป
set และ string มีอยู่ 2 รูปแบบ คือ โครงสร้างข้อมูลแบบเซ็ตและโครงสร้างข้อมูลแบบสตริงโครงสร้างข้อมูลแบบเซ็ต เป็นโครงสร้างข้อมูลที่ข้อมูลแต่ละตัวไม่มีความสัมพันธ์กันในภาษาซีจะไม่มีประเภทข้อมูลแบบเซ็ตนี้เหมือนกับในภาษาปาสคาลแต่สามารถใช้หลักการของการดำเนินงานแบบเซ็ตมาใช้ได้โครงสร้างข้อมูลแบบสตริง
สตริง (String) หรือ สตริงของอักขระ (Character String) เป็นข้อมูลที่ประกอบไปด้วยตัวอักษร ตัวเลขหรือเครื่องหมายเรียงติดต่อกันไป รวมทั้งช่องว่างการประยุกต์ใช้คอมพิวเตอร์ที่เกี่ยวกับข้อมูลที่เป็นสตริงมีการนำไปใช้สร้างโปรแกรมประเภทบรรณาการข้อความหรือโปรแกรมประเภทประมวลผลการกำหนดสตริงการกำหนดสตริงทำได้หลายแบบ
1. กำหนดเป็นสตริงที่มีค่าคงตัว
2. กำหนดโดยใช้ตัวแปรอะเรย์หรือพอยเตอร์การกำหนดตัวแปรสตริงในการกำหนดตัวแปรของสตริง
อาศัยหลักการของอะเรย์เพราะสตริงคืออะเรยืของอักขระที่ปิดท้ายด้วย null character (\0)และมีฟังชันพิเศษสำหรับทำงานกับสตริงโดยเฉพาะอะเรย์ของสตริงถ้าหากมีสตริงจำนวนมาก ก็ควรจะทำให้เป็นอะเรย์ของสตริง เพื่อที่จะเขียนโปรแกรมได้สะดวกการสร้างอะเรย์ของสตริง สามารถสร้างได้ทั้งแบบที่ให้ค่าเริ่มต้นและแบบที่กำหนดเป็นตัวแปรฟังก์ชัน puts () ใช้ในการพิมพ์สตริงออกทางจอภาพโดยการผ่านค่าแอดเดรสของสตริงไปให้เท่านั้น ข้อสังเกต การกำหนดอะเรย์ของสตริงในลักษณะอย่างนี้ ไม่ใช่อะเรย์ที่แท้จริงตามหลักการของอะเรย์ เนื่องจากขนาดของช่องในอะเรย์ไม่เท่ากัน แต่อนุโลมให้ถือว่าเป็นอะเรย์การดำเนินการเกี่ยวกับสตริงในการดำเนินการเกี่ยวกับสตริง จะมีฟังก์ชันที่อยู่ในแฟ้ม ข้อมูล stdio.hเก็บอยู่ใน C Libraly อยู่แล้วสามารถนำมาใช้ได้ โดยการใช้คำสั่ง #include ในการเรียกใช้ เช่น- ฟังก์ชัน strlen(str) ใช้หาความยาวของสตริง- ฟังก์ชัน strcpy(str1,str2) ใช้คัดลอกข้อมูลจาก string หนึ่งไปยังอีก string หนึ่ง- ฟังก์ชัน strcat(str1,str2) ใช้เชื่อมต่อข้อความ 2 ข้อความเข้าด้วยกัน- ฟังก์ชัน strcmp(str1,str2) ใช้เปรียบเทียบข้อความ 2 ข้อความว่ามีค่าเท่ากันหรือไม่ถือหลักการเปรียบเทียบแบบพจนานุกรม



#include
#include
void main ()
{
cout<<"Phase of age \n";
int age;
while((cin>>age)){
if(age<=3)
cout <<"Baby \n";
else if(age<=12)
cout <<"Student\n";
else if(age<=25)
cout <<"Young\n";
else if(age<=50)
cout <<"Aduath \n";
else
cout <<"Old Man\n";
}
}

DTS03-30/06/2009

สิ่งที่ได้จากการเรียน
รู้ความหมายของ Array มีลักษณะคล้ายกับเซ็ตทางคณิตศาสตร์ สมาชิกมีจำนวนคงที่ มีข้อมูลแบบเดียวกัน มีขนาดเท่ากัน ต่อเนื่องกันในหน่วยความจำหลัก การกำหนด อะเรย์ มีชื่อ อะเรย์ พร้อม subscript ถ้ามากกว่า 1 เรียกว่า อะเรย์หลายมิติ subscript แต่ละตัวจะประกอบไปด้วย ค่าสูงสุดและ ค่าต่ำสุด
float A[10]; (อะเรย์ 1 มิติ) int K[5] [10]; (อะเรย์ 2 มิติ) เข้าใจเรื่องของ Structure มากขึ้นว่าควรจะเริ่มต้นจากการกำหนดชื่อStructure ประกาศตัวแปร ชื่อของตัวแปรในกลุ่ม และตัวแปรโครงสร้างที่เหมือนกับในที่ประกาศ Structure เรื่องPointer เป็นตัวแปรชนิดหนึ่งที่ทำหน้าที่เก็บตำแหน่งที่อยู่ (Address) ของตัวแปรที่อยู่ในหน่วยความจำ *ptr ให้นำค่าที่เก็บไว้มาตอบ ส่วน ptr คือค่าของptr โดยตรง ค่ะ

สิ่งที่อยากทราบเพิ่มเติม
ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องของ Pointer ว่าจะเก็บค่าไว้ตรงไหนค่ะ เก็บเท่าไร ค่ะ ครั้งนี้ยากกว่าเดิมค่ะบางทียังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรต้องกลับมาทบทวนเพิ่มเติม